حقوق اقلیتها در نظام حقوقی افغانستان
چکیده
چکیده شاید نتوان کشور را یافت که اقلیتی در آن وجود نداشته باشند. وجود اقلیتهای نژادی، مذهبی و زبانی واقعیت است. که از قرنها قبل از عصر امروز در کشورها وجود داشته و پدیدهای امروزی نیست که کشورها آن را بوجود آورده باشند؛ امتأسفانه آنها در گذشته همواره مورد تعدی، ظلم و تبعیض قرار داشتند. و از اندک ترین حقوق خاص گروهی شان بهره مند نمیشدند؛ با گذشت زمان در قرن بیستم ابتدا توسط جامعهملل و بعد تر از آن در سازمان مللمتحد اسناد متعدد به تصویب مجمع عمومی رسید که به صورت عام و خاص از حقوق اقلیتها حمایت مینمود. هم چنین در اسنادی که به تصویب مجمع عمومی رسیده از دولتهای عضو خواسته شده در نظام حقوقی و قانونی اساسی شان حقوق اقلیتهارا رعایت نموده و احترام نمایند. چنانچه افغانستان هم واحد سیاسی عضو سازمان مللمتحد است که در گذشته در جغرافیایی بنام افغانستان نه تنها حقوق اقلیتها را محترم نمیشمردند. بلکه همواره نسبت به آنها رفتارتبعیض آمیز و غیرعادلانه داشتند. و در صدد نابودی و حذف آنها بودند. حقوق اقلیتها در افغانستان فراز و نشیبهای فراوان را دیده تا به وضعیت امروزی رسیده است. افغانستان در سال 1382 قانون اساسی جدید را به تصویب رسانید که در آن حقوق بشری همه شهروندانش تأمین گردیده و در آن تعهد نموده است که دولت افغانستان منشور مللمتحد، معاهدات بینالدول، میثاقهای بینالمللی را که افغانستان به آنها ملحق شده است و اعلامیه جهانی حقوق بشر را رعایت میکنند. دولت افغانستان زمانی میتواند به درستی حقوق بشر را در قلمرو خویش تأمین نمایند که حقوق اقلیتهای ساکن در افغانستان را رعایت نموده. و نسبت به آنها رفتار تبعیض آمیز نداشته باشند.