کنفرانس زمینه سازی مشارکت زنان در تصمیم گیری‌های محلی در کابل برگزار شد
مجمع مشارکت و عدالت «کنفرانس زمینه‌سازی مشارکت زنان در تصمیم‌گیری‌های محلی» را برگزار کرد. این کنفرانس که از طرف مجمع مشارکت و عدالت و جمعی از نهادهای مدنی باحضور ۱۵۰ تن از اعضای جامعه‌ی مدنی در هوتل «کابل استار» در چهارراهی ملک اصغر برگزار شده بود، روی چگونگی حضور زنان در تصمیم‌گیری‌های محلی بحث و تبادل نظر صورت گرفت.
رییس تیفا روی چگونگی اشتراک زنان در تصمیم‌گیری‌های محلی صحبت کرد و گفت: نهاد تیفا بر اساس تحقیقاتی که انجام داده است، علاقه‌مندی زنان در تصمیم‌گیری‌های محلی خیلی بالاست. وی اضافه کرد: زنانی که در محلات وجود دارند، در اکثر مناطق در تصمیم‌گیری‌های محلی حضور دارند. ایشان تنها راه رسیدن به مشارکت زنان را اشتراک در انتخابات می‌داند و می‌افزاید: اگر زنان به راستی خواهان مشارکت در تمام عرصه‌های اجتماعی و سیاسی‌اند باید از تمام انتخابات‌ها حمایت کرده، اشتراک فعال داشته باشند.
رییس تیفا فرهنگ حاکم بر جامعه را یکی از چالش‌های فراروی زنان خواند که به نظر ایشان، زنان باید با این پدیده مبارزه کنند و راه مبارزه با فرهنگ مردسالار حاکم در جامعه، آگاه‌شدن زنان از تمام حقوق‌شان است. وی همچنان با تاکید بر اشتراک در انتخابات‌ها، یکی از راه‌های تغییر بر وضعیت خانم‌ها را با سوادشدن آن‌ها می‌داند.
در این برنامه، همچنان برخی استادان دانشگاه‌ها روی مشکلات موجود در جامعه صحبت کرده و برای تغییر این وضعیت، بر فرهنگ‌سازی متعادل، باسواد شدن خانواده‌‌ها، جلوگیری از تعدد زوجات و تامل دوباره روی بعضی قوانین کشور تاکید کردند. سخنرانان تاکید می‌کنند که باسوادشدن خانم‌ها یکی از راه‌های برابری با مردان است و می‌گویند: هرگاه خانم‌ها سطح آگاهی‌شان بالا برود، می‌توانند در حل خیلی از مشکلات مفید واقع شوند و دوشادوش مردان کار کنند.
رضا حسین سراج رییس مجمع مشارکت و عدالت، از سخنرانان دیگر این برنامه بود. ایشان حضور فعلی زنان را در اداره‌های دولتی کافی ندانسته و گفت: دولت افغانستان تاکنون مشارکت سیاسی معنادار زنان در کشور را به رسمیت نشناخته و تنها به انجام یک‌سری کارهای تشریفاتی بسنده کرده است. به باور وی، انجام کارهای تشریفاتی از قبیل اعطای وزارتی بدون صلاحیت به نام «وزارت امور زنان» جفا در حق نیمی از جمعیت کشور است. ایشان تاکید می‌کند: تا به حال فرصت کافی برای حضور موثر زنان در جامعه فراهم نشده است؛ زیرا دولت افغانستان تاکنون قوانینی که به تصویب پارلمان رسیده است را عملی نکرده است.
کنفرانس مذکور با ارایه‌ی قطع‌نامه‌ای که توسط شرکت‌کنندگان برنامه تهیه شده بود، به پایان رسید. در این قطع‌نامه روی موارد زیر تاکید صورت گرفته است:
1) حکومت وحدت ملی باید انتخابات شورای ولسوالی‌ها را هم‌زمان با انتخابات پارلمانی برگزار نماید؛
2) ما از سهم 25٪ کرسی‌های شورای ولسوالی‌ها برای زنان که در قانون انتخابات پیش‌بینی شده است، استقبال می‌کنیم و برای تطبیق آن، دولت باید در هماهنگی با نهادهای حامی حقوق زنان؛ اعم از دولتی و غیردولتی، کار نماید تا زمینه برای تحقق آن فراهم گردد؛
3) دولت باید برای تضمین و نظارت بر اجرای قانون انتخابات مبنی بر اختصاص 25% کرسی اختصاصی شوراهای ولسوالی برای زنان، کمیته‌های ولایتی در هر ولایت که متشکل از نماینده‌های وزارت امور زنان، اداره‌ی مستقل ارگان‌های محل، کمیسیون مستقل انتخابات، و سایر ارگان‌های مربوط به حمایت از حقوق زنان و نهادهای مدنی است را تشکیل دهد؛
4) حکومت و نهادهای مدنی حامی حقوق زنان، باید در راستای بلندبردن ظرفیت و آگاهی حقوقی و سیاسی زنان، برنامه‌های مدون و موثر داشته باشند تا اینکه زنان به سهولت بتوانند به این سهم 25% خویش دسترسی پیدا کنند.
5) موضوع امنیتی زنان به ویژه در ولسوالی‌ها و ولایت‌ها، یکی از چالش‌های اساسی برای مشارکت سیاسی زنان می‌باشد؛ حکومت مکلف است که یک برنامه‌ی جدی برای مصونیت زنان در نظر بگیرد.